“You are my pride, buddy, but who will pay your worth as a Ph.D. so better stay where you are now,” he looks serious. “Look at the future of your daughter, think about your wife’s happiness.”My friend has no clue how unhappy I am because of not being in my own country. I want to be back in Nepal.
म हुर्केका बाटाहरुका सम्झनाले मेरो हृदय भर्छ
जसरि रगतले धमनीहरु भर्छ।
तिमी किन गर्दैनौ यो देशको माया, नेता ज्यु?
अाउने दिनहरु अझै भयावह र त्रासमय हुने देखिन्छ। हावाहुरी, बाढी पहिरो, चट्याङको भयंकर गर्जन अझै बाँकी छ। यही त्रासमा गुजारा चलाउन कैयौं नागरिकहरु बाध्य छन् । यस्ता संभावित प्राकृतिक प्रकोपहरुको पुर्वअनुमान गर्ने अनि सही समयमै सुचना सम्प्रेषण गर्ने हो भने क्षति न्युनीकरण गर्न सजिलो हुन्छ
मैले निर्णय गरे म लेखकनै बन्छु। मेरो पत्रकार हुने चाहाना पनि थोर बहुत पुरा हुन्छ । किनकि म लेख्छु। आफ्नै ब्लगमा लेख्छु। भिड्यो बनाउछु आफ्नै ब्लगमा हाल्छु। लेख्छु, नेताको बारेमा लेख्छु, जनताको बारेमा लेख्छु, उनीहरुको आवाजको बारेमा लेख्छु, झुपडीको बारेमा लेख्छु, मनमा लागेको कुरा लेख्छु । अब आफ्नै देश नेपाल फर्केर लेख्छु।
पदमप्रसाद भट्टराई , झापा हाल :- कतार “समृद्धि ” आएको छ, छाएको छ। बिजुलीका पोलैपिच्छे दिनैपिच्छे, भाषण पिच्छे आएको आएकै छ। पोस्टर बनेर आएएको छ।
I think that is the most rational decision the government or the politicians can ever make as the government himself is a beggar and cannot do more than talk, cannot afford everyone’s education, food, clothes, and shelter as there are more than forty percent of the people live below the poverty line so the extermination of the disabled, the poor, and vulnerable women is what I profess as most suitable for this dire predicament.
